Jin-Jang a świat żywy

Chciałbym w dzisiejszym wpisie opisać prostymi słowami znaczenie symbolu Jin-Jang i odniesienie tej idei do otaczającego nas świata. Jak to jest, że pierwiastek słaby, ciemny, "zły" jest potrzebny a tylko równowaga daje postęp i czynnik pozytywny oraz negatywny jest tak samo potrzebny?

Krótkie wprowadzenie.

Symbol Jin-Jang przedstawia dwa kolory, czarny i biały. Symbolizują one dwie skrajności: czarne i białe, słabe i silne, niebo i ziemię, kobietę i mężczyznę. Są to po prostu dwie skrajności symbolizowane przeciwstawnymi kolorami. Kolory nie są od siebie oddzielony pionową kreską, ale "zawijasem". Ma to symbolizować wzajemne przenikanie się wymienionych przeciwstawności. Ponieważ żadna z połówek nie może funkcjonować samodzielnie, lecz potrzebuje części przeciwnej. Dwie kropki o przeciwnym kolorze ukazują, iż nic nie jest całkowicie odrębne, a w każdej części znajduje się cząstka przeciwstawna. Źródłem wszelkich zjawisk we wszechświecie jest stosunek Jin do Jang, między skrajnościami. Z ich stosunku, proporcji pomiędzy wszelkimi skrajnościami wynikają wszelkie zjawiska. Gdy jest równowaga, następuje postęp, przy jej zachwianiu w którąkolwiek stronę, niszczenie.

Odniesienie do świata żywego.

Dlaczego równowaga pomiędzy Jin a Jang, czyli słabym a mocnym, gdy jest zachowana wszystkie procesy na świecie rozwijają się, a w przypadku zachwiania równowagi następuje regresja?

Za przykład można przedstawić procesy ewolucyjne w świecie żywym. Ewolucja następuje wtedy, gdy organizm żywy nie jest w pełni przystosowany do aktualnych warunków środowiska, czyli działają na niego czynniki negatywne. Gdyby nie istniało nieprzystosowanie, czyli Jin, czyli złe, nie istniałaby ewolucja. Świat zatrzymałby się w rozwoju przed milionami lat. A więc czynnik negatywny wymusza rozwój pozytywnego. Wszystko jest dobrze, gdy stosunek negatywnego do pozytywnego jest zachowany, istnieje równowaga, jak w symbolu Jin-Jang. Jeśli negatywne zacznie za bardzo wzrastać, czyli czynniki wymuszające ewolucje będą działały zbyt szybko i drastycznie, ewolucja nie nadąży w rozwoju i gatunek zamiast się przystosować i rozwinąć, po prostu wyginie.

Gdyby trawa na sawannie rosła wolniej, niż przybywa antylop, te wyginęłyby. Następstwem tego byłoby wyginięcie populacji lwów. Gdy przybywa populacji drapieżników, z braku pożywienia część z nich pada. Gdy przybywa populacji antylop, ich liczebność wyreguluje populacja drapieżników. Relacja drapieżnik-ofiara jest bardzo dobrym przykładem wziętym z przyrody przedstawiającym zachowanie równowagi pomiędzy mocnym, a słabym, pomiędzy Jin i Jang.

Gdy wzrasta czynnik pozytywny. Posłużmy się dalej przykładem przyrody. Rozwój lasu i drzew jest jak najbardziej pozytywnym zjawiskiem w przyrodzie. A co by się stało, gdyby drzewa nagle, w jednej chwili, rosły kilka razy szybciej? Prawdopodobnie długo by taki stan rzeczy nie istniał. Drzewa zaczęły by obumierać, gdyż świat zwierzęcy nie nadążyły wydalać dwutlenku węgla niezbędnego dla przeprowadzenia fotosyntezy u drzew. Dodatkowo zaburzona zostałby gospodarka wodna w przyrodzie, w rezultacie całe środowisko byłoby zagrożone. Można powiedzieć, że pozytywny czynnik, jeśli jest go za dużo, nie jest w proporcji do otoczenia, obróci się w zjawisko negatywne. Podobnie stan homeostazy (równowagi, zdrowia) organizmu jest wtedy, gdy każdy organ pracuje zgodnie ze swoim przeznaczeniem i intensywnością. Zarówno nadczynność, jak i niedoczynność powodującą zaburzenia pracy innych organów wewnętrznych.

Na zakończenie.

Na przykładzie ewolucji i przyrody widać, że jedynie równowaga pomiędzy negatywnym a pozytywnym, słabym a mocnym jest źródłem naturalnego postępu i rozwoju. Symbol Jin-Jang jest podstawą do wyjaśniania starochińskiego sposobu funkcjonowania wszechświata. Chińscy mędrcy przed tysiącami lat spostrzegli zależności pomiędzy dwoma skrajnościami, które nie mogą istnieć odrębnie i są od siebie zależne, a równowaga między nimi jest źródłem rozwoju.